رابطه اخلاق کار و رضایت شغلی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان شمالی

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه اخلاق کار و رضایت شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی است. روش شناسی: جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی (95 نفر) بودند. از دو پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی ویسوکی و کروم (1991) با 41 سؤال و اخلاق کاری هیان و همکاران (2004) با 23 سؤال برای جمع آوری داده ها استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها، به ترتیب 89/0= α و 91/0= α محاسبه شد. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره در سطح معنی داری 01/0 ≥ p تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین اخلاق کاری و رضایت شغلی کارکنان، رابطه مثبت (703/0=r) و معنی داری وجود دارد (01/0>p). همچنین بین سه بُعد اخلاق کاری یعنی بُعد حمایت مدیریت ارشد از رفتار اخلاقی (487/0=r)، بُعد جو اخلاقی سازمان (686/0=r) و بُعد رفتار اخلاقی و موفقیت شغلی در سازمان (469/0=r) با رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد (01/0>p). نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که دو متغیر جو اخلاقی سازمان و حمایت مدیریت ارشد از رفتار اخلاقی پیش بین معنی داری برای رضایت شغلی کارکنان می باشند (01/0>p)؛ اما متغیر رابطه رفتار اخلاقی و موفقیت شغلی در سازمان اختلاف معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: به طور خلاصه می توان گفت، ایجاد محیطی اخلاقی در سازمان می تواند سبب افزایش رضایت شغلی کارکنان شود.